گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید

  دریافت در صورت نبودن
حجم: 372 کیلوبایت

بالاخره انتظارم به سر رسید اولین نمایش نامه عمرم را با تمام کمی و کاستی هایش نوشتم با این که درد داشت باور کن موقع نوشتنش گاهی می شد قلبم می ایستاد و به خودم می گفتم چرا باید ادامه بدهی اما جوابم ساده بود چون موقع نوشتن احساس می کردم زنده ام و وجود دارم هر چند که اشکال های ریز و درشتی به نمایش نامه وارد است خوب این تازه نسخه اولیه نمایش نامه است باید بازنویسی شود شاید به نظرم خودم به پابان رسیده باشد اما هنوز ادامه دارد اکثر اتفاقات نصف و نیمه اند 

هفت روز از دل و جان نوشتمش و به خودم دل داری دادم که ادامه بدهم می دانی که صفر کیلومتر هایی مانند من زود نا امید می شوند شاید باید مادری باشم که فرزندم را با همه ی بدی ها و خوبی هایش دوست بدارم نمایش نامه ام را بعد از دو ماه بازنویسی خواهم کرد و بهتر از الانش خواهد شد 

باید بنویسم شاید تنها راه زنده ماندم همین است و بس